Saturday, November 28, 2009

Εδώ φαίνονται πιο κοντινά οι λεπτομέρειες από το "ράψιμο"!
Όπως κι εδώ...δεν μπορώ να πω ότι το πέτυχα κι όλας! Αλλά προσπάθησα!


Σήμερα ήταν το crop στην Αθήνα και πρέπει τα κορίτσια να πέρασαν υπέροχα! Περιμένω πως και πως να δω φωτογραφίες!
Παραπάνω είναι μια σύνθεση που έφτιαξα για την πρόκληση του scrapbooking.gr. Έχει τίτλο "a bunch of flowers" = "ένα μπουκέτο λουλούδια". Είναι από τις φωτογραφίες του αρραβώνα μου (Ιούνιος 2004) και χρησιμοποίησα χαρτόνια core'dinations, λουλούδια prima και rub-ons, chipboard letters από τη scenic route paper. Έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε το ράψιμο, είτε σε μηχανή είτε στο χέρι. Επειδή δε διαθέτω ραπτομηχανή χρησιμοποίησα τα πληγωμένα χέρια μου κατά το περισσότερο δυνατό.

Thursday, November 26, 2009

Επιβράβευση

Σήμερα με προβλημάτισε ιδιαίτερα το θέμα της επιβράβευσης και της αναγνώρισης.
Άραγε πόσο κακό μπορεί να κάνει σε κάποιον η μη αναγνώριση των κόπων του και των θυσιών που έχει κάνει; Γιατί κάποιοι άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν τις θυσίες που κάνουν οι άλλοι για να αποδείξουν ότι κάποιοι είναι και μπορούν να τα καταφέρουν; Είναι πολύ δύσκολο να πεις σε κάποιον "Μπράβο, καλά το σκέφτηκες και καλώς το έκανες. Συνέχισε και κάνε το καλύτερο!"; Είναι αχαριστία να μην επιβραβεύεις και αναγνωρίζεις τις ορθές πράξεις κάποιου; 
Υπάρχει και ο αντίλογος...Μήπως αυτοί που διαρκώς επιζητούν την αναγνώριση και την επιβράβευση θέλουν απλά να ικανοποιήσουν το εγώ τους; Είναι μια ενίσχυση του εγωκεντρισμού τους;
Τα συμπεράσματα δικά σας. Αυτό που ξέρω είναι ότι υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που έχουν ΑΝΑΓΚΗ την επιβράβευση για να συνεχίσουν να προσπαθούν για το καλύτερο.

Wednesday, November 25, 2009

ΚΑΛΩΣ ΣΑΣ ΒΡΗΚΑ!



Καλημέρα και καλώς σας βρήκα!
Ύστερα από πολύ σκέψη αποφάσισα να κάνω κι εγώ ένα blog ώστε να μοιράζομαι μαζί σας τις σκέψεις μου και όχι μόνο. Δεν έχει ούτε ένα χρόνο που ανακάλυψα το scrapbooking και έχω γίνει φανατική του χόμπυ, αν και ο ελεύθερός μου χρόνος είναι αρκετά περιορισμένος.
Και για το "καλωσόρισες" που λένε ένα αγαπημένο μου κείμενο 

Ένας καθηγητής φιλοσοφίας

Ένας καθηγητής φιλοσοφίας εμφανίστηκε στην τάξη του μ' ένα μεγάλο χάρτινο κουτί. Χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με μικρές πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε: * Είναι γεμάτο το βάζο; Και οι μαθητές απάντησαν: * Ναι, είναι γεμάτο. Αυτός χαμογέλασε και χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βότσαλα και άρχισε να γεμίζει το βάζο, το κούνησε λίγο και τα βότσαλα κύλησαν και άρχισαν να γεμίζουν τα κενά μεταξύ των πετρών.


Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε: * Είναι γεμάτο το βάζο; Και οι μαθητές απάντησαν: * Ναι, είναι γεμάτο. Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά μεταξύ των πετρών και των βότσαλων. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε: * Είναι γεμάτο το βάζο; Οι μαθητές δίστασαν για λίγο, αλλά απάντησαν: * Ναι, είναι γεμάτο. Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει πήρε από την χάρτινη κούτα δύο μπουκάλια μπύρες και άρχισε να τα αδειάζει μέσα στο βάζο. Τα υγρά γέμισαν όλο το υπόλοιπο κενό του βάζου. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε: * Είναι γεμάτο το βάζο; Οι μαθητές αυτή τη φορά, γέλασαν και είπαν: * Ναι, είναι γεμάτο. Τώρα, λέει ο καθηγητής, θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αυτό αντιπροσωπεύει τη ζωή σας. Οι πέτρες είναι τα πιο σημαντικά στη ζωή σας, η οικογένεια, ο σύντροφός σας, τα παιδιά σας, η υγεία σας, οι καλοί σας φίλοι. Είναι τόσο σημαντικά που ακόμα κι αν όλα τα υπόλοιπα λείψουν, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι γεμάτη. Τα βότσαλα είναι τα άλλα πράγματα που έρχονται στη ζωή σας, όπως οι σπουδές, η δουλειά σας, το σπίτι σας, το αυτοκίνητό σας, τα στερεοφωνικά σας. Αν αυτά τα βάλετε πρώτα στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα σημαντικά στη ζωή σας. Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα, τα πολύ μικρά της ζωής. Αν βάλεις πρώτα άμμο στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος ούτε για τις πέτρες, ούτε για τα βότσαλα. Το βάζο είναι η ζωή σας. Αν ξοδεύετε χρόνο και δύναμη για μικρά πράγματα, δεν θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα πιο σημαντικά. Ξεχωρίστε ποια είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας. Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, απολαύστε τη σύντροφό σας, προσέξτε την υγεία σας, χαρείτε με τους φίλους σας. Πάντα θα υπάρχει χώρος για γνώση και σπουδές, πάντα θα υπάρχει χρόνος για εργασία, πάντα θα υπάρχει χρόνος για να φτιάξετε το σπίτι σας, το αυτοκίνητό σας, τα στερεοφωνικά σας. Όμως, να φροντίσετε για τις πέτρες πρώτα. Ξεχωρίστε τις προτεραιότητες. Οι μαθητές έμειναν άφωνοι. Ένας όμως ρώτησε: * Καλά, η μπύρα τι αντιπροσωπεύει; Ο καθηγητής γελώντας του απαντά: * Χαίρομαι που ρωτάς. Θα σας πω. Δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σας, δεν έχει σημασία πόσο στριμωγμένος είσαι, γιατί πρέπει να ξέρετε ότι ...ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΠΥΡΙΤΣΕΣ !!

Και μη ξεχνάτε να δημιουργείτε, γιατί η δημιουργία είναι θεραπεία!

Παρακάτω είναι μία από τις πρώτες μου δημιουργίες. Μια "τούρτα" με die της sizzix που έκοψα σtο big shot και στόλισα με stickles, κορδέλες και λουλουδάκια.